Bijeenkomst over vergrijzing Stevenshof

Buurtbewoners, zorg- en welzijnsorganisaties, gemeente en zorgverzekeraar ZenZ gaan 4 december om 19.30 uur in Huis van de Buurt met andere bewoners in gesprek over een sociale en gezonde wijk. Hier kan iedere bewoner ideeën aandragen. Spil in het geheel is voorzitter van de Wijkraad Stevenshof Ron Derogee: "Mijn wens is dat dit handen en voeten krijgt en dat we ook de mensen bereiken die het zelf niet kunnen of willen aangeven."

Derogee woont al ruim dertig jaar in de wijk Stevenshof. "Nog altijd met veel plezier. Ik heb altijd het gevoel dat ik landelijk woon omdat mijn huis aan de rand ligt. Al zijn er altijd wel kleine ergernissen. Bijvoorbeeld; bij de bouw van de wijk is gerekend op 1,5 auto per huishouden, dat zijn er nu meer. Door tekort aan plekken parkeren auto's en bedrijfsbusjes op de stoep. Ouderen uit de Dobbegaard moeten vaak met hun rollator of rolstoel van de stoep af om de busjes heen. Dat vind ik gewoon niet netjes."
De Stevenshof is tussen 1983 en 1994 gebouwd op een gebied dat in 1966 van de gemeenten Voorschoten en Wassenaar aan Leiden werd overgedragen. De wijk ligt ver van de binnenstad, maar is er door een grappig historisch detail wel mee verbonden: de polder was ooit eigendom van het Sint Stevenshofje in de Haarlemmerstraat. De naam van de hofje is overgegaan op de polder.
Toen Derogee een woning kocht, woonde hij samen met zijn huishouden tussen de andere jonge gezinnen. Zijn kinderen zijn nu het huis uit en hij geniet van zijn kleinkinderen. Zo vergaat het veel wijkbewoners van de Stevenshof. De pioniers die er jong kwamen wonen, blijven 'honkvast'.
"Enerzijds komt dat doordat de mensen gehecht zijn aan de wijk. Aan de andere kant ligt er ook een drempel om te verhuizen. Als we zouden verhuizen, gaan we fors meer betalen." De wijk is destijds gebouwd voor de late babyboomgeneratie en hun opvolgers. Er werden veel relatief goedkope koopwoningen gebouwd.

Pensioengerechtigden

Binnen vijftien jaar is het aantal pensioengerechtigden driemaal zo groot als nu het geval is. Een opgave voor buurtbewoners én organisaties in de wijk om mee te bewegen met de demografie van de wijk, zoals het voorbereiden op een collectieve vergrijzing. Omdat het gezonder is om actief te blijven in plaats van 'achter de geraniums te zitten' staan buurtbewoners, organisaties in de wijk en professionals voor de vraag; hoe kunnen mensen in deze wijk op gezonde wijze samen oud worden en blijven meedoen in de wijk?

Vereenzamen

Ron ziet dat er veel ouderen in de wijk vereenzamen: "Een slechte zaak", vindt hij. "We organiseren regelmatig een seniorencafé maar veel ouderen kunnen daar niet naartoe. Zij hebben geen vervoer. Het zou fijn zijn als jongere mensen zouden zeggen; 'die oudere kan ik wel even ophalen'. Een drempel is ook dat er geen lift is in het seniorencafé."