Een stropdas is een middel om indruk te maken op de vrouwtjes en op andere mannetjes.
Een stropdas is een middel om indruk te maken op de vrouwtjes en op andere mannetjes. Foto:

Verkiezingen

Natuur is overal, ook in de stad. Dick de Vos, natuurgids bij IVN en raadslid voor de Partij voor de Dieren in Leiden, schrijft elke week over wat hem opvalt in de natuur in Leiden en omgeving.

Vanaf 21 maart treed ik terug raadslid in Leiden. Een mooie aanleiding om wat over de verkiezingen te zeggen. Ik zie namelijk parallellen tussen verkiezingen en verschijnselen in de natuur. Bij de meeste diersoorten hebben de vrouwtjes het voor het uitkiezen. Zij bepalen welk mannetje hen mag bevruchten. Dus stellen de mannetjes zich verkiesbaar en proberen ze op te vallen ten opzichte van de concurrenten. Liefst willen ze zoveel mogelijk vrouwtjes werven maar die zijn niet gek en laten het mannetje zich flink uitsloven: nesten bouwen, baltsrituelen, een mooi lied zingen, een fraai verenkleed, voer geven, enzovoort. Een mannetje heeft dan al zoveel tijd en moeite geïnvesteerd dat dit voor het vrouwtje een garantie is dat het mannetje ook na de bevruchting bij haar blijft om de kinderen te helpen opgroeien.

Bij mensenmannetje is het niet anders: om een vrouwtje te veroveren gebruiken ze campagnematerialen als sjieke etentjes, juwelen, auto's en maatpakken. Of ze laten zien wat ze allemaal kunnen: musiceren, dansen, schilderijen maken, gedichten schrijven of grappen maken. Je kan stellen dat kunst is ontstaan om indruk te maken op het andere geslacht.

Bij politieke partijen gaat het natuurlijk niet om één vrouwtje, maar om zoveel mogelijk kiezers: man, vrouw, of LHBTI+. Toch zijn de mechanismen niet anders: opvallen met campagnemateriaal en mooie beloften. En net als een dierenvrouwtje kan de kiezer maar één keer een keuze maken. Dus moet dat de beste partij zijn. En dan maar afwachten of die partij na de verkiezingen haar beloften waarmaakt.